Przejdź do treści

osada Głęboka

  • przez

Zapraszam do obejrzenia współczesnego krajobrazu Głębokiej. Jak widać, wbrew pozorom nadal zachowała swoją odrębność. W dalszym ciągu nie ma zwartej zabudowy która połączyłaby osadę z pozostałą częścią Dolinian. Dalej ta sama polna droga kończy się na Głębokiej, bo nie ma przejazdu w stronę Bratkowic. W dalszym ciągu domy są położone powyżej niecki, otoczonej wzgórzami.  Na niej rośnie wciąż gęsta trawa, bowiem nadal w dole przy drodze jest wspólne pastwisko. Tyle z tych cech które zostały.
Współcześnie, większość pól jest nieużytkowanych, dziczeją i zarastają. Na miejscu rodzin osadników mieszkają nowi ludzie, nie tylko potomni tych, którzy pozostali po II wojnie światowej czy ich rodzin. Stoją także opuszczone domy, a w tych zamieszkałych wydaje się, że czas się zatrzymał. Wbrew pozorom i obawom, ludzie są otwarci, ciekawi, a starsi chętni do rozmowy, bo dowiedzieć się czegoś o swoich sąsiadach, którzy wyjechali… Tego już u nas nie ma.
Trafiliśmy do Dolinian przed burzą, stąd pośpiech w nagrywaniu, by nie utknąć w osadzie. Mieszkańcy mówią, że po deszczu nie da się przejechać polną drogą. Jednak, by się przyjrzeć, zawsze można zatrzymać nagranie… Czas tam się zatrzymał, dlatego warto obejrzeć ,,Podróż do Głębokiej”, by zobaczyć, jak żyli nasi przodkowie urodzeni, bądź zamieszkujący przez jakiś czas właśnie tam, w budowanej i utrzymywanej przez nich Głębokiej.
Czas umili Państwu w tle Horytnica ,,Prolog”, Janusz Laskowski ,,Śnił mi się rodzinny dom”, Piotr Rubik “Most dwojga serc” i znów Horytnica ,,Prolog”, które moim zdaniem najbardziej pasowały jako podkład pod to nagranie.
Poniżej kilka zdjęć z zabudową i krajobrazem osady. Gdyby ktoś posiadał inne, zwłaszcza te przedwojenne, bardzo proszę o ich przysłanie! Chętnie umieszczę je na stronie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *