Przejdź do treści

Oskar Kolberg – pieśni z Dolinian

  • przez

Oskar Kolberg pisze o okręgu Przemyskim, iż jest on niezwykle malowniczy, posiadający liczne gaje i wzgórza, które zachwycą niejednego miłośnika przyrody, a szczególnie widoki. 
Jaki wkład miał Oskar Kolberg w pozostawieniu w pamięci zwyczajów, obyczajowości, życia codziennego a także pieśni ludowych można się przekonać z jego dzieł. Są tam też pieśni spisane w Dolinianach.
Największa spuścizna Oskara Kolberga o Dolinianach to liczne pieśni i przyśpiewki. Takich jak Dumy:

Nadjichaly kozaki z óbozu
staly sobi konec perewozu
wziely sobi hadońku hadaty
de my majem niczku nóczowaty?
Jiden movyt: temna niczka, temna
druhy movyt: tema newydajna
treti movyt: budem nóczowaty
wyjde do nas Marysyna maty
ne tak maty jak Marysi sama.

Albo:

Tam pid hajem zełeneńkim,
a tam brała diwczynońka len dribeńki.
I len brała i stełyła
do tychocho dunajenku howoryła
Tyż dunaju tycha wodo,
komuż ja si zostawlaju taka mołoda
jak popowi, jak djakowi, to daj Boże!
Jak jakomu hultajowi, żal si Boże!

Również pieśni tzw. Dziewczęce:

Oj sumuje mij myłeńkij, sumuje, sumaje,
maje inszu myłeńkuju, de mene podije.
Jidna stoit koło boku, druha na potoku,
tretia stoit sered seła, czomuś ne weseła.

 

 

Zachęcam do przeczytania całego dzieła, w szczególności tych zwyczajów, które dotyczą ziemi lwowskiej, w tym przecież i Dolinian.
Przemyskie. Dzieła wszystkie, t. 35. Z pośmiertnych materiałów wydał I. Kopernicki. Przedmowa I. Kopernickiego. Wrocław-Poznań 1964. Ss.XX, 244, ilustr. Reedycja fotooffsetowa, pierwodruk: Kraków 1891.

za: http://www.oskarkolberg.pl
      http://www.polona.pl

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *