Przejdź do treści

Ks. Adam Bogdanowicz-Roszko

  • przez
Urodził się 12 lipca 1898 r. w Dolinianach k. Gródka Jagiellońskiego w ormiańskiej rodzinie ziemiańskiej, s. Stanisława i Wandy z Bohdanowiczów. Wychowywał się w majątku rodziców w Oszechlibach nad granicą z Rumunią. Odbył studia teologiczne we Lwowie, wyświęcony w 1920 r. przez abpa Józefa Teodorowicza dla archidiecezji lwowskiej obrządku ormiańskiego, wikary katedralny we Lwowie od 1920 r., katecheta w szkołach średnich, administrator kościelny w Horodence w latach 1928-1935.

Obrońca węzła małżeńskiego w sądzie arcybiskupim od 1932 r., kanonik gremialny od 1932 r., delegat Archidiecezjalnego Związku Ormian na okręg w Horodence od 1933 r. Wybitny duszpasterz, kaznodzieja i katecheta, uwielbiany przez młodzież. Był zaliczany do czołowych intelektualistów katolickich w Polsce okresu międzywojennego. Szczególną popularnością cieszyły się jego rekolekcje i konferencje ascetyczne. W latach trzydziestych XX wieku był redaktorem pisma lwowskiej archidiecezji ormiańskokatolickiej „Gregoriana”, na którego łamach ogłosił szereg artykułów. W 1938 r. towarzyszył abpowi Józefowi Teodorowiczowi w jego ostatnich chwilach; w imieniu Ormian polskich przemawiał w czasie jego pogrzebu.
Na przełomie 1939 i 1940 r. związał się z tworzącym się Związkiem Walki Zbrojnej obszaru lwowskiego. Pomagał w ukryciu, a następnie w spieniężeniu na „czarnym rynku”, na potrzeby konspiracji, tzw. złota poznańskiego, czyli kosztowności poznańskiego banku „Mons Pius”, przewiezionych w 1939 r. do Lwowa. 2 kwietnia 1940 r. aresztowany przez NKWD, torturowany w czasie śledztwa nikogo nie wydał, 19 listopada 1941 r. skazany na śmierć w czasie procesu 14-tu przywódców ZWZ. Według dokumentów NKWD, 24 lutego 1941 r. rozstrzelany we Lwowie wraz z innymi skazanymi.
Jednak według relacji innego duchownego ormiańskiego, ks. kanonika Wiktora Kwapińskiego i siostry studytki Ołeny Witer, w czerwcu 1941 r. ks. Bogdanowicz-Roszko przebywał w więzieniu NKWD we Lwowie. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej, załoga NKWD wycofała się 23 czerwca 1941 r. Nocą z 24 na 25 czerwca grupa studentów sforsowała bramę więzienia i uwolniła część więźniów, a wśród nich wielu księży. W ten sposób uratował się ks. Kwapiński, który wrócił do domu, zaś ks. Bogdanowicz-Roszko pozostał z innymi księżmi, pomagając w uwolnieniu więźniów pozostałych jeszcze w zamkniętych celach. Miał wtedy powiedzieć: „nie ruszę się stąd, aż nie będą wolni tamci więźniowie”.
Jednak o godzinie 4-tej w nocy NKWD powróciło na teren wiezienia, mordując wszystkich w barbarzyński sposób. Śmierć poniósł wtedy też ks. kanonik Adam Bogdanowicz-Roszko. Przez Ormian polskich uważany jest za męczennika za Wiarę.
Opracowano na podstawie noty biograficznej autorstwa ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, opublikowanej w “Słowniku biograficznym duchownych ormiańskich w Polsce”, wyd. Ormiańskie Towarzystwo Kulturalne, Kraków 2001 oraz relacji krewnego księdza, pana Eustachego Łazarskiego.

za: http://www.ivrozbiorpolski.pl/index.php?page=bogdanowicz-roszko

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *